Franchiseovereenkomst

Bent u een franchisegever en wilt u uw formule in Nederland uitrollen? Hou er dan rekening mee dat in Nederland net iets andere regels gelden voor franchiseovereenkomsten dan in België.

Hoewel Nederland (vooralsnog) geen specifieke wetgeving over franchise kent, zijn er wel degelijk spelregels waaraan de franchisenemer en franchisegever zich in Nederland dienen te houden. De franchiseovereenkomst wordt beheerst door onder meer het algemene verbintenissenrecht, dat nader is ingekleurd door rechtspraak.

Van zelfregulering tot Franchisewet

Inmiddels heeft de Eerste Kamer ingestemd met de Franchisewet, die per 1 januari 2021 in werking zal treden.

Tot die tijd is de franchiseovereenkomst, net als de distributieovereenkomst, nog niet wettelijk geregeld, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de agentuurovereenkomst en overeenkomst van opdracht die al wel als benoemde overeenkomst een plaats in het wetboek hebben gekregen. Wel had Nederlandse wetgever de branche opgeroepen tot zelfregulering, en dat had in 2016 geleid tot de Nederlandse Franchise Code (NFC). Dit is een gedragscode die houvast kan bieden aan de sector voor het op correcte en evenwichtige wijze inrichten van de onderlinge samenwerking en die tevens een inhoudelijk beoordelingskader biedt voor geschillenbeslechting in franchiserelaties.

Hoewel die gedragscode de betrokken partijen redelijk houvast biedt, heeft de Nederlandse wetgever toch gemeend dat deze niet voldoet. In de praktijk bleek, aldus de regering, dat onderling gemaakte afspraken of gewekte verwachtingen niet altijd worden nageleefd, veelal ten nadele van de franchisenemers.

Uitgangspunten bij franchiseovereenkomsten

Het wetsvoorstel Wet Franchise is geïnspireerd door de Nederlandse Franchise Code. Het wetsvoorstel voorziet echter in een vrij algemeen kader, waardoor de Nederlandse Franchise Code nog steeds als een in de branche breed gedragen nadere invulling kan worden gezien. Een belangrijke wettelijke toevoeging zal zijn dat van bepaalde voorschriften niet ten nadele van de franchisenemer mag worden afgeweken. De franchisenemer wordt over het algemeen als de zwakkere contractspartij gezien, die bescherming verdient tegen de veelal dominante positie van de franchisegever.

Het wetsvoorstel bevat een regeling over informatieverstrekking, zowel voorafgaand aan als na de sluiting van de franchiseovereenkomst, tussentijdse wijzigingen van de franchiseovereenkomst, het overleg tussen de contractspartijen en beëindiging van de samenwerking. In het voorontwerp staat het uitgangspunt centraal dat partijen zich gedragen als ‘goed franchisegever’ en ‘goed franchisenemer’.

Zoals gezegd zal deze nieuwe wet per 1 januari 2021 in werking treden. Met die wet vindt de wetgever niet het wiel opnieuw uit. De Wet Franchise zal de bestaande praktijk, die nader is vormgegeven in genoemde gedragscode en jurisprudentie, codificeren.

Meer informatie / contact

Voor meer informatie over franchiseovereenkomsten, en alles wat daarbij komt kijken naar Nederlands recht, neem vrijblijvend contact op met Stefan van der Horst of Sjoerd Tilman.



Expertises


Contracteren met Nederlandse partijen


Toepasselijk recht / bevoegde rechter


Overeenkomst van opdracht


Agentuur- en distributieovereenomst


Algemene voorwaarden